* Stoeien met je kinderen (en je partner ;-)), werken, sporten, het huishouden, shoppen, dagjes weg… het lukt je bijna niet meer. Niet jij, maar je lijf bepaalt wanneer je iets kunt doen. Je baalt daarvan, voelt je gefrustreerd en boos. Je moet er 3x over nadenken als je met je gezin een dagje naar de dierentuin wilt… Of naar familie of vrienden die een uur rijden verderop wonen… of shoppen in een stad 2uur bij jou vandaan… Als jij pijn hebt, gaat het hele uitje namelijk wéér niet door. En omdat dat allemaal nog niet voldoende is, heb je ook nog de gevolgen als je iets wél doet… de dagen erna heb je ongetwijfeld weer meer pijn of ben je nog meer moe…
* En dan heb je het nog niet eens over bewegen gehad. Daarin voel je je ook steeds meer beperkt en in een hoekje geduwd. Hardlopen, dansen, HIIT training, Zumba, krachttraining en Yoga… je draaide er je hand niet voor om en deed het allemaal. En nu? Je kunt steeds minder door de pijn in je rug, nek, schouders of hoofd, je doet steeds minder oefeningen, het tempo houd je niet meer bij en ook conditioneel rol je achteruit. De lol is er vanaf en je merkt ook dat je je uitlaatklep kwijt bent.
* Stofzuigen? Bedden opmaken? Ramen lappen? Toiletten en de douche schoonmaken? No way! Dat lukt je regelmatig niet meer. Als je vol goede moed ermee begint, dan kan je na 10 minuten wel al weer stoppen door de pijn. Je partner werkt fulltime, de kinderen gaan naar school, hebben hun sporten en hun social life… ze kunnen best helpen, maar nu moeten ze samen bijna álles doen. Dat voelt totaal niet ok voor je.